-
1 беренчелек
сущ.; в разн. знач.пе́рвенство, пе́рвое ме́стошахмат буенча беренчелекне яулау — вы́играть пе́рвенство по ша́хматам
беренчелек өчен уйнау — разы́грывать пе́рвенство
дөнья беренчелеге чемпионаты — чемпиона́т мирово́го пе́рвенства
1 беренчелек
шахмат буенча беренчелекне яулау — вы́играть пе́рвенство по ша́хматам
беренчелек өчен уйнау — разы́грывать пе́рвенство
дөнья беренчелеге чемпионаты — чемпиона́т мирово́го пе́рвенства